ﻣﺎده واﺣﺪه – ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﯾﻤﻦﺳﺎزي، ﻧﮕﻬﺪاري و ﺑﻬﺴﺎزي ﺟﺎدهﻫﺎ و اﺣﺪاث ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎي ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ رﻓﺎﻫﯽ راﻧﻨﺪﮔﺎن ) ﺗﯿﺮﭘﺎرﮐﻬﺎ( ﺑﻪ وزارت راه و ﺗﺮاﺑﺮياﺟﺎزه داده ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎ اﯾﺠﺎد دﻓﺎﺗﺮ و اﺳﺘﻘﺮار ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد در ﻣﺮزﻫﺎي ﺟﺎدهاي ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﺸﻮر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﺪور ﭘﺮواﻧﻪﻫﺎي ﺗﺮدد وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﺧﺎرﺟﯽ درﻗﻠﻤﺮو ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان ﮐﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦﮐﻨﻨﺪه ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ از ﺟﻤﻠﻪ زﻣﺎن ﺳﻔﺮ و ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺮدد وﺳﺎﯾﻞ ﻣﺰﺑﻮر ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ اﻗﺪام ﮐﻨﺪ و ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺮدد و ﻣﯿﺰان ﻣﺼﺮف ﺳﻮﺧﺖ ﻫﺮ ﯾﮏ از وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﺧﺎرﺟﯽ و ﻣﺎﺑﻪاﻟﺘﻔﺎوت ﻗﯿﻤﺖ داﺧﻠﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﺎ ﻗﯿﻤﺘﻬﺎي ﻣﺘﻌﺎرف ﺧﺎرﺟﯽ را ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد و رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﮐﺸﻮرﻫﺎي اﻋﺰامﮐﻨﻨﺪه وﺳﯿﻠﻪ ﻧﻘﻠﯿﻪ از وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﻣﺰﺑﻮر در ﺳﺎل ۱۳۷۳ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﺻﺪ ﻣﯿﻠﯿﺎرد رﯾﺎل اﺧﺬ و ﺑﻪ ﺧﺰاﻧﻪوارﯾﺰ و ﺻﺪ درﺻﺪ آن ﺗﺨﺼﯿﺺﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻣﯽﮔﺮدد و ﺑﺮاي ﺳﺎﻟﻬﺎي آﯾﻨﺪه در ﺣﺪود اﻋﺘﺒﺎرات ﻣﺼﻮب و ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن درآﻣﺪ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻣﯽﮔﺮدد.
ﺗﺒﺼﺮه ۱ – ﺗﺮدد وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﺧﺎرﺟﯽ، ﺧﺎرج از ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﭘﺮواﻧﻪﻫﺎي ﺻﺎدر ﺷﺪه ﻣﻤﻨﻮع ﺑﻮده و ﻧﯿﺮوي اﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان و ﮔﻤﺮكﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ اﻋﻤﺎل ﮐﻨﺘﺮﻟﻬﺎي ﻻزم ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ۲ – ﮐﺎﻻﻫﺎي اﯾﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻧﺎوﮔﺎن اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﺎ ﻧﺎوﮔﺎن ﻏﯿﺮ اﯾﺮاﻧﯽ وارد ﮐﺸﻮر ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻣﺸﻤﻮل ﭘﺮداﺧﺖ ﻋﻮارﺿﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان %۱۰ ﮐﻞﮐﺮاﯾﻪ ﺣﻤﻞ ﮐﺎﻻي ﻣﻮرد ﺣﻤﻞ از ﺳﻮي ﺻﺎﺣﺐ ﮐﺎﻻ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺻﺪور ﻣﺠﻮزﻫﺎي ﺣﻤﻞ ﮐﺎﻻ ﺗﻮﺳﻂ وزارت راه و ﺗﺮاﺑﺮي اﺧﺬ و ﺑﻪ ﺣﺴﺎبﺧﺰاﻧﻪ وارﯾﺰ ﻣﯽﺷﻮد. آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪ اﺟﺮاﯾﯽ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻮﺳﻂ وزارت راه و ﺗﺮاﺑﺮي ﺗﻬﯿﻪ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻇﺮف ﻣﺪت ۲ ﻣﺎه ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻫﯿﺄت وزﯾﺮان ﻣﯽرﺳﺪ.
ﻗﺎﻧﻮن ﻓﻮق ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻣﺎده واﺣﺪه و دو ﺗﺒﺼﺮه در ﺟﻠﺴﻪ روز ﯾﮏﺷﻨﺒﻪ دوازدﻫﻢ ﺗﯿﺮ ﻣﺎه ﯾﮏ ﻫﺰار و ﺳﯿﺼﺪ و ﻫﻔﺘﺎد و ﺳﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮراي اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐو در ﺗﺎرﯾﺦ ۱۳۷۳,۴,۲۲ ﺑﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﻮراي ﻧﮕﻬﺒﺎن رﺳﯿﺪه اﺳﺖ.
